05 maj, 2020

Odeszły dwie wieloletnie aktorki „Arlekina”

Odeszły dwie wieloletnie aktorki „Arlekina”

Z żalem informujemy, że odeszły od nas Joanna Stasiewicz i Maria Sowińska – wieloletnie aktorki „Arlekina”

28 kwietnia wieczorem zmarła Joanna Stasiewicz, znakomita aktorka-lalkarka, przez ponad 25 lat związana z łódzkim Teatrem Lalek „Arlekin”. Jej charakterystyczny głos jest rozpoznawalny dla wielu pokoleń – była jednym z ulubionych głosów filmowych produkcji dla dzieci, programów edukacyjnych czy filmów animowanych, realizowanych w dawnym łódzkim „Semaforze” i w TVP. To ona była małym pingwinem Pik-Pokiem, jednym z „Trzech Misiów”, czy lektorem „Supełkowego Abecadła”.

Joanna Stasiewicz była absolwentką Wydziału Lalkarskiego Akademii Teatralnej w Warszawie. Pracowała w Arlekinie od 1984 do 2010 roku. Miała na swoim koncie blisko sto ról wysoko ocenianych przez publiczność i krytykę. Do jej najwybitniejszych należały te w „Ludowej Szopce Polskiej” w reż. Stanisława Ochmańskiego, w wielokrotnie nagradzanym na świecie „Co z tego wyrośnie” – autorskim spektaklu Wojciecha Wieczorkiewicza, a także w „Trzech muszkieterach”, „Carmen” czy w „Historii o żołnierzu”. Zdobyła dziesiątki nagród aktorskich, w tym główne nagrody na Międzynarodowych Festiwalach Teatrów Lalek. Joanna kochała życie. Przegrała walkę z rakiem, w której od trzech lat wspierała ją także w różnych wydarzeniach charytatywnych jej publiczność i jej przyjaciele. Do końca walczyła, aby móc pracować i żyć pełnią życia.

Pogrzeb Joanny Stasiewicz odbędzie się 6 maja o godz. 12.30 na cmentarzu ewangelicko-augsburskiej przy ul. Sopockiej.

***
Z wielkim żalem i przykrością, w tak krótkim odstępie czasu przychodzi nam także pożegnać na zawsze kolejną naszą koleżankę, aktorkę Marię Sowińską, która zmarła dwa dni później, 30 kwietnia. W „Arlekinie” pracowała w latach 1989-2010, ale karierę sceniczną rozpoczęła innym łódzkim teatrze lalek – „Pinokiu”. Na scenie „Arlekina” zadebiutowała w spektaklu „Najwspanialsza wioska”, a następnie zagrała około 60 ról w ponad 40 realizacjach, takich jak „Szewc Kopytko”, „Tańczące księżniczki”, „Czerwony Kapturek”, „Jezioro łabędzie”, „Mała syrenka”, „Tryptyk erotyczno-niesamowity” (dla dorosłych), „Skarb pirata Cynamona”, „Królowa Śniegu”, „Książę Portugalii”czy „Baśń o pięknej Parysadzie”. W pamięci widzów na zawsze pozostaną szczególnie role Dulcynei w „Don Kichocie”, Macochy w „Kopciuszku”, Pani Peachum w „Operze za trzy grosze”, Gospodyni w „Najzwyklejszym cudzie”. W 2000 roku wraz z Małgorzatą Wolańską na I Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek w Brazylii zdobyła I nagrodę za wysoki poziom artystyczny spektaklu „Czerwony Kapturek”. Była aktorką charakterystyczną. Jej niski, ostry, zabarwiony lekką chrypką tembr głosu predestynował Ją do ról negatywnych postaci scenicznych, ale aktorka przejawiała także ogromny talent komiczny. Jej wszechstronne możliwości i warsztat zarówno aktorski, jak i wokalny wykorzystany był m.in. we wszystkich siedmiu szopkach satyrycznych, które wystawiane były w tym okresie czasu w teatrze.

Maria Sowińska była także reżyserką, m.in. „Ziarenka zgody”. Chętnie użyczała swojego głosu postaciom z filmów animowanych pt. „Mordziaki”, „Za siedmioma duchami”, „Gwiazdka kota Filemona”. Zasiadała również w Jury Międzynarodowego Festiwalu Solistów Lalkarzy. I choć już od dziesięciu lat nie oglądaliśmy Marii Sowińskiej na deskach teatru, na zawsze pozostanie w pamięci naszej oraz widzów.

O dacie pogrzebu Marii Sowińskiej Teatr „Arlekin” poinformuje w najbliższym czasie.

O Autorze
Eliza Dubrowska